Verwerpen erfenis soms zinnig

vrijdag, 7 september 2012

Erven of een erfenis krijgen heeft voor de meesten van ons een positieve associatie. Je krijgt iets, zonder dat je er iets voor hoefde te doen, een leuk extraatje. Altijd welkom, denk je dan. Of een erfenis altijd wel zo welkom zou moeten zijn, is maar helemaal de vraag.

Erfgenaam zijn lijkt een benijdenswaardige positie, maar er wordt nog wel eens over het hoofd gezien, dat een erfgenaam niet alleen opvolgt in de bezittingen van de overledene, maar ook in diens schulden.

Dat gaat zelfs zo ver, dat als de overleden aan zijn erfgenamen meer schulden nalaat dan bezittingen die erfgenamen een strop hebben. Zij moeten namelijk het tekort uit hun eigen privévermogen betalen aan de schuldeisers van de overledene.

Een oplossing hiervoor is om de erfenis dan maar te verwerpen.

Daardoor wordt de beoogde erfgenaam geen erfgenaam en is hij dus ook niet aansprakelijk voor tekorten van de erfenis. Het verwerpen van de erfenis is echter niet altijd een goede oplossing. Allereerst betekent verwerping van een erfenis bijna altijd dat het probleem van een negatieve erfenis wordt doorgeschoven. Bijvoorbeeld, als een kind zijn erfdeel in de erfenis van zijn overleden ouder verwerpt, komt de volgende generatie als erfgenamen in beeld. Met andere woorden, door de erfenis te werpen, zullen de kinderen van dat het verwerpende kind met hetzelfde dilemma worden geconfronteerd.
Daarnaast is van een aantal erfenissen bij het overlijden nog niet te zeggen dat de erfenis negatief zal zijn. Dat blijkt soms pas tijdens de afwikkeling van de erfenis. Is in zo'n geval de erfenis aanvaard, dan zitten de erfgenamen met een financiële aansprakelijkheid waarop niet gerekend was.

Neem contact op met een notaris als u twijfelt of vragen heeft.

« Terug naar nieuwsoverzicht